Changes

Et quod sit falsa videtur:

Et quod sit falsa videtur:

1. Quod non contingit intelligere, non contingit significare esse nec etiam non esse;  sed “compositio non potest intelligi sine extremis”, ut habetur libro [[Perihermenias]]<ref> Cf. [[Aristotle]], ''De interpr''. 3, 16b24-25.</ref>; ergo nec potest significari esse sine extremis. Cum igitur extrema sunt contingentia, et compositio erit contingens: quare apposito modo necessitatis erit falsa. Haec igitur est falsa: ‘Omnis homo’, etc.

1. Quod non contingit intelligere, non contingit significare esse nec etiam non esse;  sed “compositio non potest intelligi sine extremis”, ut habetur libro [[On Interpretation|Perihermenias]]<ref> Cf. [[Aristotle]], ''De interpr''. 3, 16b24-25.</ref>; ergo nec potest significari esse sine extremis. Cum igitur extrema sunt contingentia, et compositio erit contingens: quare apposito modo necessitatis erit falsa. Haec igitur est falsa: ‘Omnis homo’, etc.

2. Item. Possibile est nullum hominem esse. Sed quod non est non animal est, ergo possibile est nullum hominem esse animal; ergo non necesse est omnem hominem esse animal, per [30] locum a convertibili, quia ‘possibile non’ et ‘non necesse’ convertuntur; quare per locum a contradictoriis haec est falsa ‘Necesse est omnem hominem esse animal’; ergo et haec ‘Omnis homo est’.

2. Item. Possibile est nullum hominem esse. Sed quod non est non animal est, ergo possibile est nullum hominem esse animal; ergo non necesse est omnem hominem esse animal, per [30] locum a convertibili, quia ‘possibile non’ et ‘non necesse’ convertuntur; quare per locum a contradictoriis haec est falsa ‘Necesse est omnem hominem esse animal’; ergo et haec ‘Omnis homo est’.

3. Item. Si ad veritatem orationis exigitur vera entitas extremorum, tunc erunt veritas et falsitas in rebus extra, et non in [38] cognitione vel in anima; cuius oppositum habetur quinto ''Metaphysicae'' in fine<ref>Cf. [[Aristotle]], ''Metaph.'' IV 4, 1027b25-27.</ref>, ubi dicit quod “bonum et malum sunt in rebus extra, verum autem et falsum in cognitione”.

3. Item. Si ad veritatem orationis exigitur vera entitas extremorum, tunc erunt veritas et falsitas in rebus extra, et non in [38] cognitione vel in anima; cuius oppositum habetur quinto ''Metaphysicae'' in fine<ref>Cf. [[Aristotle]], ''Metaph.'' IV 4, 1027b25-27.</ref>, ubi dicit quod “bonum et malum sunt in rebus extra, verum autem et falsum in cognitione”.

4.  Item.  “Veritas  et  falsitas  circa compositionem consistunt”, ut habetur in primo ''Perihermeneias''<ref>Cf. [[Aristotle]], ''De interpr.'' 1, 16al2-13.</ref>; sed hoc est circa intellectum probatum, ergo et veritas et falsitas. Sed rebus non existentibus extra, adhuc possunt remanere species extremorum, quae natae sunt adinvicem componi et dividi; ergo veritas et falsitas possunt esse absque actuali existentia rerum extra animam.

4.  Item.  “Veritas  et  falsitas  circa compositionem consistunt”, ut habetur in primo [[On Interpretation|Perihermeneias]]<ref>Cf. [[Aristotle]], ''De interpr.'' 1, 16al2-13.</ref>; sed hoc est circa intellectum probatum, ergo et veritas et falsitas. Sed rebus non existentibus extra, adhuc possunt remanere species extremorum, quae natae sunt adinvicem componi et dividi; ergo veritas et falsitas possunt esse absque actuali existentia rerum extra animam.

Probatio assumptae. Res extra animam se [12rb] ipsis uniuntur, ut animal se ipso homini unitur et asinus se ipso ab nomine dividitur, et non est aliquid secundum rem dividens huismodi res vel uniens eas, quia compositio et divisio est operatio rationis et apud animam solum est. Quare videtur quod veritas propositionis possit esse sine actuali existentia rerum.

Probatio assumptae. Res extra animam se [12rb] ipsis uniuntur, ut animal se ipso homini unitur et asinus se ipso ab nomine dividitur, et non est aliquid secundum rem dividens huismodi res vel uniens eas, quia compositio et divisio est operatio rationis et apud animam solum est. Quare videtur quod veritas propositionis possit esse sine actuali existentia rerum.